u kritici na to kako je (frekvencijski) definirano čujno područje u unosu spektar
- prof. Tihomir Petrović sugerira preispitati navod s obzirom da je donja čujna granica
u [glazbenoj] literaturi definirana s 16Hz, a ne s 20Hz.
Juzbašić: U tom registru razlika od 4 Hz čini se na prvi dojam zaista velikom jer iznosi trećinu oktave.
Ipak, osnovno je pitanje na što se ove brojke odnose.
Općenito, ljudski čujni opseg navodi se [u tehničkoj literaturi] kao interval od 20-20000 Hz. U idealnim laboratorijskim uvjetima donja granica
može biti i niža, a gornja granica ovisi o pojedincu i životnoj dobi.
(<SHB>: 748-9)
Za pretpostaviti je da se radi o
sinusoidnim, laboratorijski proizvedenim tonovima, koji se rabe i u
tehničkim mjerenjima audioopreme.
Frekvencija od 16Hz vjerovatno se odnosi na muzičke tonove složenog spektra, odnosno na granicu pri kojoj se individualni, ritamski
titraji perceptivno spajaju u kontinuirani ton. Ovim se fenomenom bavio i skladatelj György Ligeti u skladbi Continuum.