Zvukovna datoteka
Jezici
EN sound file, audio file; NJ audio Datei; FR fichier audio; TL ;Definicija
Standardizirani način zapisa zvučnog signala u datotečni sustav (file system) i distribucije preko računalnih mreža, između datotečnih sustava, lokalno i globalno. Postoji više datotečnih standarda za zapis zvuka, njima je zajedničko da na početku datoteke stoji tzv. header (do sada nepreveden termin), svojevrsno digitalno zaglavlje zapisa koje daje sažetak informacije o kakvu se zapisu radi: tipu, broju okvira, broju kanala, broju bitova po uzorku, rasporedu bitova unutar uzorka, frekvenciji uzorkovanja, vrsti i stupnju kompresije. Po tipu kompresije formati zapisa se dijele na nekomprimirane (linearne), komprimirane bez gubitka podataka (en. lossless) i komprimirane s redukcijom podataka.Najpoznatiji tipovi audiodatoteka su:
AIFF (SGI/Apple), WAVE (Broadcast i Windows), CAF (Apple), IRCAM odn. BICSF SF, Sun/NeXT AU ili SND, FLAC (BSD i GPL). Računalne biblioteke za čitanje i zapis zvukovnih datoteka ( sndlib, libaudiofile, libsndfile i dr. ) podržavaju sve navedene zapise.
USP. Kodek
Komentar
Poseban slučaj predstavljaju MPEG-I layer-3 datoteke (.mp3) na kojima je do 2017. postojalo toliko široko patentno pravo Fraunhofer instituta, da je nositelj tvrdio kako u svakom trenutku može posegnuti za bilo kojim vidom toga prava i svako (i svačije) dokazano preslušavanje bilo kojeg mp3 zapisa retroaktivno naplatiti, čak i paušalno, i to bez obzira je li već prethodno bilo naplaćivano.S istekom i neobnavljanjem patentnog prava u ožujku 2017. ovaj je standard postao javnim dobrom.
