hrvatski pojmovnik
glazbene informatike

PCM

Jezici

Etimologija

akronim od en. pulse code modulation (=pulsno kodna modulacija)

Definicija

Pulsno kodna modulacija (PCM) je naziv za digitalni (diskretni) prikaz analognog (kontinuiranog) signala, predstavljen slijedom pulsnih uzoraka uzimanih stalnom frekvencijom . Svaki od ovih uzoraka predstavlja amplitudu signala u trenutku uzimanja, prikazan je kao brojčani kôd i dobiva se procesom analogno digitalne pretvorbe. Osnovni podaci i PCM signalu su:
  • linearnost (jesu li amplitude linearno preslikane u brojke)
  • dubina uzorkovanja (koliko bitova sadrži svaka riječ koda)
  • format: cjelobrojan ili decimalan
  • raspored bajtova (okteta) u riječima koda (en. endianness)
  • broj kanala po uzorkovnom okviru (mono, stereo, 5.1, itd...)
  • frekvencija uzorkovanja (za komercijalne PCM formate od 8 do 192 kHz)

PCM je najjednostavniji i najizdašniji format digitalnog signala. On može predstavljati konačan format signala ili zapisa u nekom sustavu, a može ga se i dalje pomoću raznih kodeka i drugih algoritama za enkripciju prevesti u neki drugi format.

Komentar

Linearnost PCM signala i zapisa važna je zbog toga što omogućava izravnu primjenu jednostavnih računskih operacija (zbrajanje, množenje i sl.) koje predstavljaju osnovne alate digitalne obrade signala i računalne glazbe. Često se u svrhu isticanja ove linearnosti koristi i akronim LPCM.

Referencije

<TP>:PCM