Frekvencija

Jezici

EN frequency; NJ Frequenz; FR fréquence; TL frequenza;

Etimologija

LAT frequentia (=množina, učestalost), od frequens (=čest) <KLU>

Definicija

Fizikalni naziv za vremensku učestalost neke periodičke pojave ili radnje. Obrnuto je proporcionalna trajanju jednog perioda te pojave.

U akustici su duljina zvučnog vala i frekvencija titranja zvuka povezani ovom matematičkom relacijom:

λ = \frac{cw}{f}

gdje je λ duljina zvučnog vala, a cw brzina zvuka u nekoj tvari.

U digitalnoj tvorbi, pretvorbi i obradi zvukovnog signala vrijedi slična relacija:

N = \frac{R}{f}

gdje je N broj digitalnih uzoraka u jednom periodu signala, a R je frekvencija uzorkovanja.
f je u obje formule frekvencija testnog tona, odn. signala.

Usporedan analitički ili grafički prikaz frekvencija predstavlja frekvencijski spektar.

Komentar

Realni glazbeni tonovi sastoje od skupova periodičkih i aperiodičkih pojava čije frekvencije, faze i amplitude zajedno pridonose osnovnim svojstvima tona.

U izračunu parametara sinteze zvuka često se upotrebljava i kružna frekvencija koja predstavlja frekvenciju izraženu kroz veličinu faznog kuta, tako da jedan puni titraj odgovara punom kutu od 2π radijana:

ω = 2 π f

Referencije

<KLU>,231;